در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۶، حکم دادگاه تجدیدنظر در مورد شکایت سورج علیه دولت در دادگاه عالی توکیو، سالن ۸۲۵، صادر شد. بلیتهای تماشاگران توزیع شد و صندلیهای سالن دادگاه کاملاً پر شد.
قاضی دادگاه حکم داد که حکم اولیه نقض شده و ادعاهای شاکیان در مرحله بدوی رد شده است.
دلایل زیر برای این تصمیم قرائت شد:
در مورد توالی وقایع منجر به مرگ، سورج پیش از آنکه در موقعیت خم شدن قرار گیرد، همانطور که شاکیان به عنوان یک مسئله مطرح کردهاند، هوشیاری خود را از دست داده بود.
در مورد علت مرگ، هیچ نشانه آشکاری از خفگی وجود نداشت، بلکه برعکس، CTAVN در قلب سورج به اندازه قابل توجهی رشد کرده بود و حتماً آسیب قابل توجهی وارد کرده بود. همانطور که شش پزشک (پزشکان مأمور از سوی متهم) گفتند، علت مرگ آریتمی کشنده ناشی از CTAVN بود.
با توجه به غیرقانونی بودن طبق قانون جبران خسارت ایالتی، اقدام بازدارنده انجام شده توسط مأمور امنیتی منطقی بود و حتی اگر استرس ناشی از مهار علائم CTAVN را ایجاد کرده بود، مأمور امنیتی نمیتوانست آن را پیشبینی کند. بنابراین، اقدام بازدارنده غیرقانونی نبود.
در مورد نقض وظیفه امدادرسانی، مرگ و میر در طول CTAVN را نمیتوان با AED یا سایر دستگاهها نجات داد، بنابراین حتی اگر مأمور امنیتی از وظیفه خود برای امدادرسانی غفلت کرده باشد، هیچ رابطه علّی بین این و مرگ آقای سورج وجود ندارد.
همانطور که در بالا توضیح داده شد، هر آنچه در حکم دادگاه منطقهای به دست آمده بود، لغو شد و بر اساس اسناد پزشکان مشهور (که برخی از آنها حتی نام دقیق بیماری، CTAVN، را به خاطر نمیآوردند) که دولت به هر قیمتی آنها را استخدام کرده بود، دادگاه حکم داد که سورج بر اثر یک بیماری نادر به نام CTAVN قبل از اینکه مأموران امنیتی او را مهار کنند، درگذشته است. مشخص شد که مأموران امنیتی مقصر نبودهاند، زیرا چنین بیماریای نمیتوانست توسط مأموران امنیتی پیشبینی شود و نجات جان او برای آنها دشوار میبود.
حتی پس از پایان جلسه دادگاه، صداهایی از حضار شنیده میشد، مانند: «ما برای شنیدن چنین حکمی به اینجا نیامدهایم»، «مگر چنین حکمی ممکن است؟» و «آیا این حکمی است که توسط یک انسان صادر شده است؟».
من به سرعت جزئیات حکم را گزارش دادم.