استخدام داوطلب

وقتی دانشجوی دانشگاه بودم، در یک دوره کارآموزی دانشجویی در سانفرانسیسکو شرکت کردم، جایی که برای اولین بار درباره مهاجران و پناهندگان آموختم. با خودم فکر کردم: «آیا چنین افرادی در ژاپن هم وجود دارند؟» من هنگام تحصیل در رشته مهاجرت و پناهندگان در مقطع تحصیلات تکمیلی، با APFS آشنا شدم و تصمیم گرفتم داوطلب شوم. در حال حاضر، تمرکز من روی این نیست که آیا باید مهاجران و پناهندگان را بپذیریم یا نه، بلکه بیشتر روی این است که بخواهم وضعیت فعلی را درک کنم.

من مسئول اطلاع‌رسانی رویدادهای گروه و تهیه درخواست‌های آزادی موقت هستم.

از زمانی که داوطلبانه با APFS شروع به کار کردم، توانسته‌ام تعاملاتم را با دانشجویانی از دانشگاه‌های دیگر که دغدغه‌های مشابهی با من دارند، عمیق‌تر کنم. فکر می‌کنم شما قادر خواهید بود تجربیاتی را کسب کنید که نمی‌توانید فقط با درس خواندن پشت میزتان به دست آورید. خوشحال می‌شوم افراد بیشتری در ژاپن پیدا کنم که با من کار کنند.

من کار داوطلبانه را از تابستان ۲۰۱۳ شروع کردم. من از اوایل دهه ۱۹۹۰ از طریق گزارش‌های روزنامه‌ها با فعالیت‌های APFS آشنا شدم. من تحت تأثیر قرار گرفتم وقتی دیدم سازمان‌هایی در ژاپن وجود دارند که از خارجی‌ها، به ویژه آنهایی که در مشاغل غیررسمی هستند، حمایت می‌کنند. در آن زمان سرم خیلی شلوغ بود که در فعالیت‌ها شرکت کنم، اما با بزرگتر شدن فرزندانم، به این فکر افتادم که آیا کاری هست که بتوانم در آن کمک کنم.

من به نماینده کاتو کمک می‌کنم. ما اسناد درخواست آزادی موقت برای افراد بازداشت‌شده در اداره مهاجرت و سایر مراجع را تهیه می‌کنیم، مراحل خاص درخواست ویزا را انجام می‌دهیم، با بازداشت‌شدگان ملاقات می‌کنیم و مطالب چاپی را برای اهداف روابط عمومی تهیه و ارسال می‌کنیم. فکر می‌کنم چالش بعدی من مطالعه‌ی مسائل کاربردی مهاجرت باشد.

من با دریافت‌کنندگان این کمک‌های مالی که در ژاپن متولد شده‌اند اما به دلیل اقامت بیش از مدت ویزای والدینشان در خطر اخراج از کشور هستند، ابراز همدردی می‌کنم، چرا که این موضوع با تجربه خودم به عنوان یک دانشجوی خارجی همپوشانی دارد. این حس واقعی وجود دارد که حقوق خارجی‌ها آسیب‌پذیر است. در گذشته، ساکنان کره‌ای و کره‌ای-ژاپنی در ژاپن مجبور بودند اثر انگشت خود را روی کارت‌های ثبت نام اتباع بیگانه خود چاپ کنند. یک آگاهی مشترک وجود داشت که این یک مسئله بشردوستانه است و در نهایت لغو شد. من معتقدم تا زمانی که حقوق خود را مطالبه نکنیم و صدایمان را مانند الان بلند نکنیم، سیستم ملی تغییر نخواهد کرد. وضعیت اقامت، پایه و اساس زندگی یک خارجی است. APFS مستقیماً در خط مقدم درگیری بین دولت و افراد بر سر وضعیت اقامت فعالیت داشته است. من آقای کاتو را به خاطر اینکه زندگی‌اش را برای انجام این فعالیت به خطر انداخته تحسین می‌کنم و به این امید که بتوانم به نحوی کمک کنم، داوطلب می‌شوم. هنوز افراد زیادی با ریشه‌های خارجی وجود دارند و این تعداد همچنان رو به افزایش خواهد بود. امیدوارم بتوانیم در جامعه‌ای زندگی کنیم که در آن به خارجی‌ها صرفاً به عنوان اشیایی برای کنترل نگاه نشود.

وقتی سال سوم دانشگاه بودم، در یک سخنرانی شرکت کردم که در آن به صحبت‌های مهاجران غیرقانونی گوش دادم. اولش از خودم پرسیدم چرا باید از آدم‌های غیرقانونی حمایت کنم. من تصمیم گرفتم شرکت کنم چون فکر می‌کردم تا وقتی که واقعاً درگیر نشوم، واقعاً نخواهم فهمید. چیزی که من از شرکت در این برنامه فهمیدم این است که اگرچه ژاپن یک کشور توسعه یافته است، اما هنوز کشوری است که خارجی ها در آن به سختی زندگی می کنند. وقتی در بریتانیا تحصیل می‌کردم، به عنوان یک خارجی احساس بیگانگی می‌کردم، بنابراین امیدوارم خارجی‌هایی که در ژاپن زندگی می‌کنند مجبور نباشند چنین احساسی داشته باشند و ما بتوانیم جامعه‌ای با تنوع در فرهنگ‌ها و ارزش‌ها ایجاد کنیم.

در حال حاضر مشغول آماده‌سازی نامه‌ها برای تحویل و انجام کارهای ترجمه هستم. قبل از رفتن به خارج از کشور برای تحصیل، به عنوان مسئول روابط عمومی، شانس خودم را در زمینه تامین مالی جمعی (crowdfunding) نیز امتحان کردم.

وقتی در نیویورک زندگی می‌کردم، غرق در فضای پویای بین‌المللی بودم، اما در عین حال، متوجه شدم که زندگی در یک مکان برای افرادی با ملیت‌ها و قومیت‌های مختلف چقدر دشوار است. من از نزدیک احساس کردم که تبعیض نژادی، تضاد ارزش‌ها و جداسازی ضمنی، که همان دهه ۱۹۶۰ است، هنوز در این کشور که به عنوان یک ملت مهاجرپذیر شناخته می‌شود، وجود دارد. در همان زمان، به این فکر افتادم که زندگی برای خارجی‌ها در ژاپن، که گفته می‌شود کشوری تک‌قومی است، باید حتی دشوارتر هم باشد. بعد از بازگشت به ژاپن، در اینترنت به دنبال اطلاعاتی در مورد مهاجرت بودم و با APFS آشنا شدم. از طریق کار داوطلبانه، با وضعیت ژاپن آشنا شدم و فعالیت‌هایم را با امید کمک به دستیابی به همزیستی آغاز کردم.

من کارهای اداری، ترجمه، کمک به برگزاری رویدادها و فعالیت‌های آگاهی‌بخشی و تهیه خبرنامه را انجام می‌دهم.

واقعیتی در ژاپن وجود دارد که در زندگی روزمره ما قابل دیدن یا لمس کردن نیست. شما می‌توانید اهمیت نگاه کردن به مسائل از دیدگاه‌های مختلف و لزوم تفکر انعطاف‌پذیر را بیاموزید.